तीन गझला : अश्विन मोरे

१.

ढेकळांचा घात झाला,नांगराचे काय सांगू?
पावसाळा फक्त नयनी,वावराचे काय सांगू?

फाटले आभाळ सारे,काय आता पांघरावे
माय नाही बाप नाही, लेकराचे काय सांगू?

लाख केले वार माझ्या,वाकलेल्या झोपडीवर
त्या मुजोरी वादळांना , मी घराचे काय सांगू?

राबतो मातीत जेव्हा, देह सारा चिंब होतो
घामही गंधाळतो मग, अत्तराचे काय सांगू?

कोंडमारा सोसवेना आसवांना पिंजऱ्याचा
चार दाणे शोधणाऱ्या पाखराचे काय सांगू?

पाहिले जवळून रात्री प्रेम धरती अन् नभाचे
प्रेम वेड्या साजणीला  अंतराचे काय सांगू?

'थांबला तो संपला' हे तत्व दिधले या नदीने
वाहणाऱ्या जीवनाला, सागराचे काय सांगू?
         
२.

जमले न जे कुणाला ते नेमके करू का?
डोक्यावरी उन्हाच्या मी सावली धरू का ?

दुष्काळ काळजाचा सांगू नकोस मजला
डोळ्यातला झरा मी हृदयात पाझरू का?

घरटीच पाखरांची तोडून बांधता घर
लावून झाड त्यांचे संसार सावरू का?

हिस्स्यातला किनारा लाटा बघून हरला
होऊन मीच पाणी झटक्यात ओसरू का?

पावित्र्य जाणतो पण देऊ कसा पुरावा
ओल्या मिठीत माझ्या ओठास आवरू का?
 
काळोख झोपडीचा ज्योतीस या मिटेना
थोडे दिव्यात माझ्या ते चांदणे भरू का?

तारुण्य, मोह, माया हे सोबती क्षणांचे
साऱ्याच सोबत्यांना सरणावरी स्मरू का?
          
३.

पुन्हा हारण्याचे नसे भय मला
धडा वाटतो हर पराजय मला

कधी वाकलो ना बळाच्या पुढे
दिसे बाप माझा हिमालय मला

कमविण्यात गेले उभे तरुणपण
नका ना विचारू खरे वय मला

व्यथे ,जाळले तू  मनाचे  नगर
दिला मग कलेनेच आश्रय मला

धडे  जीवनाने  दिले  एवढे
थिटे वाटते वाचनालय मला!
.................................
अश्विन  मोरे
जि.प.शिक्षक सांगली
मो.9307085550